sayi115

Danıştay’ın Naklen Atamalarda “Aile Birliğinin Korunması Amacıyla Eş Durumunun...

190

2. Eşin İsteğinin Bulunması Gereği

Memurların naklen atanmaları konusunda idarenin takdir yetkisi

bulunmaktadır. Buna göre, ayrı kurumlarda çalışan eşlerden birinin

hizmet gereği başka bir yere naklen atanması halinde diğer eşin çalış-

tığı kurumla gerekli koordinasyonun sağlanması ve bu eşin de isteği

halinde aynı yere naklinin yapılması idare için bir yükümlülüktür.

Aksi halde idari işlem iptal edilir.

Devlet Memurları Kanunu’nun 72.

Maddesinde “…memur olan diğer eşin de isteği halinde ataması… ya-

pılır” hükmüne yer verilmiştir. Dolayısıyla bu maddeye göre yapılan

bir naklen atama işleminde eşler aynı kurumda veya ayrı kurumlar-

da çalışsın idarenin aile birliğini gözetme ve gerekli koordinasyonu

sağlama yükümlülüğünün doğması için mutlaka diğer eşin isteğinin

bulunması gereklidir. Diğer eşin isteğinin bulunmaması idareyi, eş

durumunu gözetme yükümlülüğünden kurtarır.

İdarenin naklen atamada eş durumunu gözetebilmesi için eşin de

isteğinin bulunması gerekmektedir. Danıştay bir kararında bu duru-

mu şöyle belirtmiştir;

“...Davacının... eşinin davacının yeni görev yerine naklen atanması

için bir isteğinin bulunmadığı dosya içeriği ile davalı idarenin temyiz

dilekçesinden anlaşıldığından; olayda eş durumunu gözetme yüküm-

lülüğü bulunmayan davalı idarenin eş durumunu dikkate almadan

davacıyı naklen atadığından bahisle mahkemece dava konusu işlemin

iptaline karar verilmesinde hukukî isabet görülmemiştir

”.

B. Eşlerin Aynı Kurumlarda Çalışmaları Durumu

Devlet Memurları Kanunu’nun 72.maddesindeki eş durumu ile il-

gili düzenleme eşlerin ayrı kurumlarda çalışmaları hususuna ilişkin

bulunmakta; eşlerin aynı kurumda çalışmaları halinde eş durumunun

nasıl gözetileceği hususunda herhangi bir düzenleme yer almamakta-

dır. Buna karşılık, Anayasanın amir hükmü gereğince, aynı kurumda

çalışan eşlerden birinin yine aynı kurumun başka bir yerdeki birimine

ve E:1992/4178, K:1995/3369 sayılı kararı, DD., S.92, s. 254.

Kaya (1998):s.643.

Kaya (1998): s.647.

Danıştay 5.Dairesi’nin 14.12.1995 tarih ve E:1993/4033, K:1995/4125 sayılı kararı,

DD.,

S.90, s.346.