

TBB Dergisi 2014 (115)
Seçkin YAVUZDOĞAN
203
kurallarında, uyarlanma ilkesinin de etkisiyle yapılması gereken de-
ğişiklikler karşısında, ilgililerin hak ve menfaatleri bakımından du-
yarlılık göstererek hem gerekli değişikliklerin yapılmasını sağlamak,
hem de kendilerinde önceki düzenlemelerin devamı konusunda bek-
lenti yaratılan kişilerin, öngörülemeyen değişikliklerden dolayı olum-
suz etkilenmelerini önlemektir.
52
Haklı beklentilerin korunması ilkesi
idareyi, işlemler yaparken, değiştirirken ya da tamamen yürürlükten
kaldırırken kişilerin bu düzenlemelerden beklenmedik bir şekilde
olumsuz olarak etkilenmelerini önleyici tedbirler almaya iten ilke ola-
rak ortaya çıkar.
53
Yakın tarihli bir kararında Danıştay konu ile ilgili
olarak şu görüşlere yer vermiştir;
“…Haklı beklenti, yönetimin ister bir taahhüt isterse uzun süren
bir uygulamasına güvenerek olsun, bireylerin çıkarlarına ya da lehle-
rine olan bir sonuca ulaşabileceklerini ümit etmeleridir.
Ailenin korunması, Anayasa ile tanınmış sosyal bir haktır ve
kamu hizmetinin daha verimli yerine getirilmesi bakımından, kamu
görevlileri için daha da önem taşır.
Kaldı ki, kamu hizmetinin olağan işleyişi içinde umulabilecek bir
durum vardır ve kamu görevlilerinin böylesine haklı beklentiler için-
de olması hizmetin gereğidir. Dava konusu olaydaki beklenti de ma-
kul bir beklentidir. Yönetim, yönetim olmaktan kaynaklanan gücünü
ve olanaklarını, bu kişisel konumda kullanarak makul beklentiyi kar-
şılayabilir.
Kamu görevlilerinin haklı beklentilerinin korunması, ancak kişi-
sel kararlarda, yönetimin takdir yetkisinin kullanma alanlarında söz
konusu olduğundan, baskın kamu yararı olmadığı durumlarda, kamu
görevlilerinin haklı beklentilerinin zedelenmemesi gerekir.
Bu nedenle, davacının yer değiştirme isteminin, Devletin aile bir-
liğinin sağlanması yönündeki görevi de göz önünde tutularak, haklı
beklentiler ilkesi içerisinde idarece değerlendirilmesi gerekirdi.”
54
52
Erdoğan Bülbül, İdari İşlemlerin Yürürlükten Kaldırılması, Beta Yayınevi,
1.bs.,İstanbul, 2010, s.43.
53
Bülbül (2010):s.46.
54
Danıştay 5.Dairesi’nin 14.03.2006 tarih ve E.2003/3647, K.2006/1140 sayılı kararı,
DD
., sy.113.