sayi115

TBB Dergisi 2014 (115)

Cihat ÖNER

267

konulmalıdır.

Böyle bir araştırma yapmadan iktisadi, ticari ve teknik

icapları tartışmak uygun değildir. Buradan çıkarılacak sonuç şudur:

resen araştırma ilkesinin uygulanacağı durumlarda ispat yükünün

tartışmaya açılması her zaman gerekli değildir.

VI. Vergi Kolaylıklarından Yararlanmak Bakımından İktisadi,

Ticari ve Teknik İcaplar

Bu başlık altındamükelleflerin özellikle katma değer vergisi (KDV)

indirimlerinden yararlanmak istemeleri durumunda işlemleri ile ilgili

olarak ispat yüküne katlanıp katlanmayacakları ele alınacaktır. Ver-

gi kolaylıkları söz konusu olduğunda gerek vergi idaresi gerek yargı

yerleri daraltıcı bir yorum ile genellikle kolaylıklardan yararlanmak

isteyen mükelleflerin iddialarını ispat etmelerini talep etmektedir.

Örneğin Danıştay, mükelleflerin KDV Kanunu’nun 29’uncu mad-

desinde düzenlenen indirimden yararlanabilmeleri için indirim ko-

nusu yapılacak işlemlerle ilgili fatura ve benzeri vesikalarının gerçeği

yansıtması ve bu fatura ve vesikalarda gösterilerek indirim konusu

yapılan verginin de gerçekten ödenmiş olmasını aramaktadır. Diğer

bir ifade ile vergisini indirmek isteyen mükellef tarafından vergi daha

önceden yüklenilmiş olmalıdır. Gerçekleşmemiş teslim ve hizmetler

dolayısıyla bir KDV ödenmesi, dolayısıyla yüklenilmiş bir KDV söz

konusu olamayacağından vergi indirimi de yapılamaz. Bu nedenle

vergi indirimine dayanak teşkil eden faturaların gerçekten yapılmış

bir teslime ilişkin olup olmadığının tespiti önem taşımaktadır.

Bu tespitin nasıl yapılacağı ise bir başka Danıştay kararında şu

şekilde açıklanmaktadır: Katma değer vergisine tabi işlemler yapan

mükellefler, kendilerine teslim edilen emtia veya yapılan iş bedelle-

rini maliyet kayıtlarına dâhil etmek zorundadırlar. Zira kazanç üze-

rinden alınan vergilerde vergilendirilmesi gereken matrah, ilgili ka-

nunların hükümlerine göre belirlenmektedir. Sözü edilen yükümlüler

yönünden yüklenilen katma değer vergisi, bir maliyet unsuru olarak

Dnş. 3. D., E. 1995/3462, K. 1996/834, T. 20.03.1996.

Dnş. VDD., E. 2008/380, K. 2009/69, T. 06.03.2009; Dnş. VDD., E. 2008/655, K.

2009/209, T. 15.05.2009; Dnş. VDD., E. 2008/809, K. 2009/159, T. 03.04.2009;

Dnş. VDD., E. 2008/41, K. 2009/156, T. 03.04.2009; Dnş. VDD., E. 2007/500, K.

2008/762, T. 26.12.2008; Dnş. VDD., E. 2007/679, K. 2008/817, T. 24.10.2008.