125

TBB Dergisi 2016 (125)

Ahmet M. GÜNEŞ

325

ayrımcılık yasağını düzenleyen 14. maddesi de aynı şekilde eşitlik il-

kesi ile ilgilidir. Diğer yandan, ABA’nın 2. maddesinin 2. cümlesinde

ayrımcılık yapmama ve kadın-erkek eşitliğinin üye devletlerin top-

lumlarının karakteristik özelliklerinden olduğunun belirtilmesinin de

eşitlik ilkesini güçlendirici nitelikte olduğu açıktır.

Avrupa Birliği düzeyinde eşitlik, bireyler düzeyinde ayrımcılık

yapılmaması konusunda bir direktif içermenin yanında üye devletlere

ilişkin bir boyuta da sahiptir. Bu bağlamda, ABA’nın 2. maddesinde

düzenleniş biçimiyle eşitliğin üye devletlerin de eşitliğini öngördüğü

ifade edilmelidir.

Bu bakımdan, eşitlik Avrupa Birliği düzeyinde bi-

reylerin yanı sıra üye devletlerin de eşit muamele görmesini gerektir-

mektedir. Üye devletlerin eşitliği, üye devletlerin kendi aralarında ve

Avrupa Birliği ile olan ilişkilerinde eşit olmalarını gerekli kılmakta-

dır.

Kendi aralarındaki eşitlik, üye devletlerin birbiriyle olan ilişkile-

rinin karşılıklı saygı ilkesi üzerinden yürütülmesini zorunlu kılmak-

tadır. Bu noktada, uluslararası hukuktan aşina olduğumuz devletlerin

eşit egemenliği ilkesinin üye devletlerin kendi aralarındaki ilişkilere

de yön vereceği belirtilmelidir.

Buna karşın, üye devletlerin Avrupa

Birliği ile olan ilişkilerinde her zaman için üye devletlerin eşitliği ilke-

sine riayet edildiğinden söz etmek mümkün değildir. Özellikle Avru-

pa Birliği’nin organlarında temsil ve Avrupa Birliği düzeyinde alınan

kararlara katılım konusunda bazı hallerde üye devletlerin eşitliği il-

kesinden sapıldığı göze çarpmaktadır. Organlarda temsil ve kararla-

ra katılım konusunda üye devletler bakımından öngörülen farklılık-

lar ise, genellikle üye devletlerin nüfusu, ekonomik gücü, siyasi gücü

ve kıdemi esas alınarak belirlenmiştir. Örneğin yasama ve yürütme

konularında önemli yetkilere sahip bir organ olan Konsey’de her üye

devlet tek bir oya sahip olmakla birlikte bu oyların ağırlığı farklıdır.

Benzer şekilde, özellikle yasama konusunda önemli yetkilere sahip

olan Avrupa Parlamentosu’nda üye devletlerin sahip olduğu sandalye

sayısı 93 ve 6 rakamları arasında farklılık göstermektedir.

Frenz, Europarecht-6, s. 562; Grabitz/Hilf/Nettesheim, EUV Art. 2, N. 33; Sand-

fort, s. 13; Calliess/Ruffert, EUV Art. 2, N. 24.

Grabitz/Hilf/Nettesheim, EUV Art. 2, N. 33.