125

TBB Dergisi 2016 (125)

Ali Tanju SARIGÜL

Ayrıca, itiraz merciin itiraz konusu dışına çıkarak sonuç cezayı da

değiştiren kararının hukuka uygun olmadığı, bu bağlamda itiraz mer-

ciinin cezanın kişiselleştirmesi ile ilgili uygulamayı denetleme yetkisi-

nin bulunmadığı Yargıtay kararlarına yansımıştır.

Ancak, mahkeme-

nin takdir yetkisini somut gerekçelere dayandırması gerektiğinden,

takdir yetkisinin yerinde kullanıp kullanmadığının denetlenebilmesi

gerekmektedir.

B. YARGITAY CEZA GENEL KURULUNUN 22.1.2013

TARİHLİ,

2012/10-534 E,2013/15 K.SAYILI KARARI VE SONRASI

UYGULAMA

Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.1.2013 tarih ve 2012/10-534 E.

2013/15 K. Sayılı Kararı ile önceki (YCGK’nun 3.2.2009 tarihli, E.2009/4-

13, K.2009/12 sayılı kararındaki) görüşünden tamamen vazgeçtiği gö-

rülmektedir.

Bu ve bundan sonra verilen birçok Yargıtay kararında; itiraz ince-

lemesinin sadece m.231/6’daki koşulların gerçekleşip gerçekleşmediği

ile sınırlı olmayacağı, bu inceleme kapsamında sübuta ilişkin değer-

lendirme de yapılabileceği vurgulanmıştır.

İtiraz incelemesinin HAGB kararının hem maddi, hem de huku-

ki yönden incelenmesini gerektirdiği, itiraz merci tarafından ihtiyaç

, 7.10.2009., E.2009/20718, K.2009/15761. ‘’İtiraz mercinin yetkisi,…5271

sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/6. maddesinde üç bent halinde sıra-

lanan uygulama koşullarının varlığını denetlemekle sınırlıdır. Eylemin sanık

tarafından gerçekleştirilip gerçekleştirilmediği, suç oluşturup oluşturmadığı, ni-

telendirmenin isabetli olup olmadığı....CMK. nın 231/7. maddesi hükmüne uyu-

lup uyulmadığı ve benzeri gibi geniş kapsamlı bir hukuka uygunluk denetimi-

nin yapılması olanaklı değildir. Yasa koyucunun amacının da, 5271 sayılı Ceza

Muhakemesi Kanununun 231. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının

geri bırakılması kararının, yetki aşımına neden olacak nitelikte geniş kapsamlı bir

uygulamaya tabi tutulması olmadığı açıktır. Yapılan açıklamaya göre, itiraz mer-

cinin, CMK’nın 231/6.maddesinde sayılan koşulları irdeleyerek ulaştığı sonucuna

göre itirazın reddi veya kabulü yönünde bir karar vermekle yetinmesi gerekirken,

işin esasına girip cezanın kişiselleştirilmesiyle ilgili uygulamaları denetleyerek,

hem hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, hem de TCK’nin 50, 52. madde-

lerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilemeyeceği gerekçesiyle itirazın

kabulüne ilişkin kararının hukuka aykırı olduğu açıktır…’’

Özbek/Meraklı, s.228-229.