dergi 127

TBB Dergisi 2016 (127)

Mustafa Emre ŞAHİN

163

rekse Avrupa Birliği hukukundan kaynaklanan gerekliliklerin

so-

nucu olarak, genel kural olan zımni ret kuralına birtakım istisnalar

tanınmaya başlanmıştır.

Hemen belirtelim ki, aşağıda detaylı olarak inceleyeceğimiz zım-

ni kabul reformuna ilişkin düzenleme ile Fransız idare hukukunda

zımni ret müessesesine ilk defa bir istisna getirilmemektedir. Bu de-

ğişiklikten önce de zımni ret kuralının uygulanmadığı haller mevcut-

tu. Yukarıda bahsi geçen 12 Nisan 2000 tarihli Yasa 22. maddesinde

açıkça zımni kabul rejimini düzenlemişti. Söz konusu maddeye göre,

Danıştay incelemesinden geçirilen kararnamelerde belirtilen hallerde,

idarenin iki aydan fazla sessiz kalması zımni kabul kararı oluştur-

maktadır. Ancak, başvuru usulünün karmaşıklığı ve aciliyetinin ge-

rektirmesi durumunda, bu kararnameler ile farklı bir süre öngörülür.

Fransız Millet Meclisi’nin 2013 tarihli bir raporuna

göre, 400’den

fazla başvuru, 22. maddede öngörülen zımni kabul rejimine tabi tu-

tulmaktaydı. İmar hukuku başta olmak üzere, tarım, vergi, sosyal ko-

nular gibi bazı alanlarda zımni ret kuralı uygulanmıyordu. İmar hu-

kuku alanında yapı ruhsatları ve imar izinleri en çok bilinen örneği

oluşturmaktadır. Örneğin, idareden inşaat ruhsatı alınmasına yönelik

taleplere idare 3 ay içinde cevap vermezse, inşaat ruhsatı verilmiş sa-

yılıyordu.

Tarım alanında, zirai işletme açma izni veya araziyi tarıma

elverişli hale getirme izni; sosyal konularda ise kısmi işsizliğe başvuru

izni veya süpermarketlerin açılmasına ve genişletilmesine yönelik ta-

lepler de yine zımni kabul rejiminin uygulama alanına girmekteydi.

Görüldüğü gibi, 2000 tarihli yasa imar, tarım, vergi ve sosyal ko-

nular olmak üzere yaklaşık 400 başvuru prosedürünü zımni onay

rejimine tabi tutarak, zımni kabul müessesesinin uygulama alanını

giderek genişletmiştir. Her ne kadar, zımni kabul rejiminin uygulan-

Avrupa Birliği’nin 2006/123/CE sayı ve 12 Aralık 2006 tarihli İç Pazardaki Hiz-

metlere İlişkin Direktifi, idarenin modernizasyonu ve basitleştirilmesi hakkında

hükümler içermektedir. Direktif, üye devletlere ulusal idarelerinin modernleşti-

rilmesi ve işleyişinin geliştirilmesi, onay rejimlerine ilişkin şartların yeniden göz-

den geçirilmesi gibi bazı yükümlülükler getirmektedir. Bu bağlamda, ulusal mev-

zuatlarda yer alması öngörülen kurallardan biri de, idareye yapılan başvuruya

öngörülen sürede cevap verilmemesi halinde, idarenin bu başvuruya zımni onay

vermiş sayılacağı ilkesidir.

Rapp. AN n° 1342, préc., p. 10.

Code de l’urbanisme, art. L. 424-2; istisnalar için art. R.424-2, R. 424-3.