dergi 127

Fransız İdare Hukukunda Yapılan Reform Bağlamında Zımni Kabul Müessesesi

184

V. Mukayeseli Hukukta Zımni Kabul

Mukayeseli hukuk açısından zımni kabul müessesesini daha ge-

niş ve kapsamlı şekilde incelemek mümkün olsa da, bu çalışmanın

amacı gereği bu başlık altında sadece belli ülkelerdeki hukuk sistem-

leri incelenecektir.

Konu bu çerçevede ele alındığında, yabancı hukuk sistemlerinin

bazılarında idarenin sessiz kalmasına karşı zımni ret veya zımni ka-

bul gibi bir müessesenin hiç öngörülmediği, bazılarında ise Fransız

idare hukukunda olduğu gibi zımni ret kuralından zımni kabul reji-

mine doğru bir geçiş olduğu görülmektedir.

Almanya, İngiltere ve İsveç hukuk sistemlerinde, Fransız huku-

kunun aksine, idarenin sükûtu halinde herhangi bir zımni kararın

oluşmadığı kabul edilmektedir. Bu ülkelerin mevzuatlarında zımni ret

veya zımni kabul müesseseleri düzenlenmemesine rağmen,

idarenin

başvurular karşısında hareketsiz kalma ihtimaline karşı ilgililer lehi-

ne başka hukuki başvuru imkânları öngörülmüştür. Örneğin, Alman

hukukunda idarenin sessiz kalması hiçbir zımni karar doğurmamak-

taydı. Buna karşılık, idareye talepte bulunan kişi yargı mercilerine

başvurarak hâkimden idareyi karar tesis etmeye zorlamasını isteyebi-

liyordu.

İsveç hukukunda ise, ilgililer idareye karşı zorlayıcı tedbir-

ler alma yetkisine sahip Ombudsmana başvurmak suretiyle, idareyi

karar almaya zorlayabilirler.

Ayrıca, idarenin sessiz kalması zarara

neden olmuşsa, İsveç Hukuk Şansölyesi idarenin sorumluluğuna hük-

medebilmektedir.

Görüldüğü gibi, başka hukuki başvuru olanaklarının varlığı, bu

ülkelerde zımni ret veya zımni kabul rejimlerinin uygulanması ihti-

yacını doğurmamıştır. Ancak, Avrupa Birliği hukukundan kaynak-

lanan yükümlülüklerin gereği olarak Alman İdari Yargılama Usulü

Kanunu’nda yapılan değişikliğe göre, “

aksi kanunla öngörülmedikçe ve

Avrupa Birliği’nin 2006 tarihli Direktifinin iç hukuklara aktarılması yükümlülü-

ğü, Almanya, İngiltere ve İsveç gibi üye devletlerin, eskiden kendi hukuk sistem-

lerinde yer vermedikleri zımni ret ve zımni kabul müesseselerini artık mevzuatla-

rında öngörmeye başlamaları sonucunu doğurmuştur.

Ribes, p. 389.

Pascale Gonod, “Le sens du silence de l’administration : bref aperçu de quelques

solutions étrangères”, RFDA, 2014, p. 43.

Gonod, p. 44.