Previous Page  305 / 437 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 305 / 437 Next Page
Page Background

Türk İş Mahkemelerinde Yargılama Usulü

304

İdari merciin başvurduğu mahkeme görevli ve yetkili hale gel-

mez, mahkeme göreve ve yetkiye ilişkin kuralara göre görevsizliğine

ya da yetkisizliğine karar verebilir.

20

Davacı işçi ilk duruşmada idari

mercie başvururken belirttiği talep ve iddialarla sınırlı olmaksızın id-

dia ve taleplerini değiştirip arttırabilir; bu durum iddianın değiştiril-

mesi ve genişletilmesi olarak düşünülemez.

21

Ancak idari makamlara

başvurmak ve bu yolla davayı mahkemeye taşımak zorunluluk değil-

dir.

22

Davacı isterse doğrudan mahkemeye başvurarak uyuşmazlığın

çözümlenmesini talep edebilir.

2.3. Sendikanın Temsili

İş mahkemelerinde dava açmanın diğer bir yolu sendikaların üye-

lerini ya da üyelerinin mirasçılarını temsilen dava açmasıdır.

23

6356

sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun 26/2. maddesine

göre kuruluşlar çalışma hayatından, mevzuattan, örf ve adetten doğan

uyuşmazlıklarda işçi ve işverenleri temsilen, yazılı başvuruları üze-

rine iş sözleşmesi ve çalışma ilişkisinden doğan hakları ile sosyal gü-

venlik haklarında üyelerini ve mirasçılarını temsilen dava açmak ve

bu nedenle açılmış davada davayı takip yetkisine sahiptir. Yargılama

sürecinde üyeliğin sona ermesi üyenin yazılı onayı alındığı takdirde

bu yetkiyi etkilemez. Buna benzer bir düzenlemeyle HMK’nın 113.

maddesinde derneklere ve diğer tüzel kişilere üyelerinin veya temsil

ettikleri kesimin menfaatlerini korumak için kendi adlarına dava aça-

bilme yetkisi tanınmıştır.

3. Davaya Cevap

Dava dilekçesini alan mahkeme dava dilekçesinin bir örneğini ve

iki haftalık süre içinde cevap verilebileceğini davalıya tebliğ eder.

24

Davaya cevap, dilekçeyle olabileceği gibi yönetmelikte belirlenen

formun doldurulması suretiyle de verilebilir.

25

Hukuk Muhakeme-

leri Kanunu’nun 317. maddesine göre mahkeme durum ve koşullara

20

F. Şahlanan, (1976). a.g.e. s. 412.

21

B. Kuru, (2015). a.g.e. s. 680-681; E. Baskan, (2013). a.g.e. s. 325-326; F. Şahla-

nan,(1976). a.g.e. s. 412.

22

Ü. Narmanlıoğlu, (2014). a.g.e. s. 71; E. Manav Özdemir, (2015). a.g.e. s. 194.

23

E. Baskan, (2013). a.g.e. s. 326.

24

B. Kuru, (2015). a.g.e. s. 667.

25

A. Bozkurt, (2012). a.g.e. s. 34.