Previous Page  346 / 437 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 346 / 437 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2016 (127)

Ceren Zeynep PİRİM

345

Tüm bu tasvirlerden hareketle, devletin onur, şeref, haysiyet ve

îtibarını zedeleyen uluslararası haksız fiillerden doğan zararların

mânevî zarar teşkil ettiğini söylemek yanlış olmayacaktır.

17

Zira dev-

let, ulusun onurunun ve hukuk düzeninin kişiselleştirilmiş halidir

ve bu sıfatla mânevî ve siyâsî kişiliğine saygı duyulmasını talep etme

hakkını haizdir.

18

Nitekim, mânevî zarar kavramı Vattel’den bu yana devletin şeref

ve haysiyetine verilen zarar ile ilişkilendirilmekte, temelini Vattel’in

devlet ve uluslararası hukuk anlayışında bulmaktadır. Şöyle ki; Vattel’e

göre, “

her ulus, her egemen ve bağımsız devlet saygı duyulmayı hakeder; zira

insan türünün doğrudan temsilcisidir; bütün dünyevî güçlerden bağımsızdır,

çok sayıda insanı biraraya toplayan alandır ve dolayısıyla, bireylerden daha

önemlidir

”.

19

Vattel’in devlete ilişkin bu temel felsefesinin yirminci yüzyıldan

itibaren pek çok uluslararası hukukçu tarafından da benimsendiği

bilinmektedir. Örneğin Anzilotti’ye göre, maddî zarar ekonomik ve

mülke dair uluslararası hukuk ihlâlleri sonucunda ortaya çıkarken,

mânevî zarar bir devletin onur ve haysiyetinin, kişiliğinin ihlâli so-

nucunda doğmaktadır.

20

Benzer şekilde Paul Fauchille, 1922 yılında

kaleme aldığı eserinde, devletlerin mânevî şahsiyetlerine saygı du-

yulmasını isteme hakları bulunduğunu ifade etmekte ve birbirlerine

karşı mütecaviz tavırlarda bulunmamaları gerektiğini belirtmekte-

dir.

21

Franciszek Przetacznik’e göre de mânevî zarardan kasıt “

yabancı

bir devletin onurunu bilinçli olarak zedelemek, özellikle yabancı devletin resmî

temsilcilerinin kişisel dokunulmazlıklarını, dâimî diplomatik misyonlarının ve

konsüler misyonlarının dokunulmazlıklarını, diplomatik ve konsüler arşivleri-

nin, kuryelerinin, bayrağının ve ulusal sembollerinin dokunulmazlığını ihlâl

etmektir

”.

22

17

Bernhard Graefrath,

op. cit.

, s. 20.

18

Lars Markerta & Elisa Freiburgb,

op. cit.

, ss. 3-4.

19

Emmerich De Vattel,

The Law of Nations or Principles of the Law of Nature applied to

Conduct and Affairs of Nations and Sovereigns

, Traduction by Josepf Chitty, Phila-

delphia 1844, s. 148.

20

Dionisio Anzilotti, “La responsabilité internationale des Etats à raisons des dom-

mages soufferts par des étrangers”,

op. cit.

, ss. 13-14.

21

Paul Fauchille,

Traité de droit international public

, Tome I, Partie I, Paris 1922, s. 474.

22

Franciszek Przetacznik,

op. cit.

, ss. 924-932.