

AİHM’İn Perinçek Kararı: “Soykırım İnkârı”/İfade Özgürlüğü İkileminin Aşılabilirliği
402
Sözleşme’de düzenlenen hak ve özgürlüklerin kötüye kullanılma-
sını önlemeye yönelik AİHS’nin 17. maddesine göre:
“Bu Sözleşme’deki hiçbir hüküm, bir devlete, topluluğa veya kişi-
ye, Sözleşme’de tanınan hak ve özgürlüklerinin yok edilmesi veya bunların
Sözleşme’de öngörülmüş olandan daha geniş ölçüde sınırlandırılmalarını
amaçlayan bir etkinliğe girişme ya da eylemde bulunma konusunda herhangi
bir hak verdiği biçimde yorumlanamaz.”
Sözkonusu maddenin Sözleşme’nin giriş bölümü ışığında da yo-
rumlanmasında yarar bulunmaktadır Nitekim, Sözleşme’nin dayan-
dığı temel değer ve ilkelerin belirlendiği giriş bölümünün dördüncü
paragrafında Taraf Devletlerin “.
dünyada barış ve adaletin asıl temelini
oluşturan ve korunması öncelikle, bir yandan gerçekten demokratik bir siyasal
rejime, diğer yandan da insan hakları konusunda ortak bir anlayış ve ortaklaşa
saygı esasına bağlı olan bu temel özgürlüklere derin bağlılıklarını ..”
bir kez
daha tekrarladıkları kaydedilmiştir.
Sözleşme’deki hak ve özgürlüklerin kötüye kullanılmasının
Sözleşme’nin siyasal temelindeki demokratik rejimi de tehlikeye ata-
bilececeği fikrinden hareketle, gerek AİHM, gerek daha önce Avrupa
İnsan Hakları Komisyonu uygulamasında özellikle antisemit, ırkçı,
Nazi rejimini savunan, Yahudi soykırımını inkâr eden, şiddete teşvik
eden söylemlerle ilgili başvuruların esasına girmeden kabul edilemez
bulmuştur.
15
Mahkeme’nin, başvuranın, “Ermeni Soykırımı” nın bir uluslara-
rası yalandan ibaret olduğu tezini savunmasının demokratik bir re-
jimi ya da bu rejimin dayandığı değerleri tehdit edecek nitelikte olup
olmadığı tartışmasını gündeme getirmesi, özellikle dâvalı İsviçre
Hükûmeti’nin bu yönde bir savunmada bulunmamış olması dikkate
alındığında, ilginç bir yaklaşım sayılabilir. Kaldı ki, ifade özgürlüğü-
15
Örneğin, genel olarak, ırkçı söylemle ilgili Glimmerveen et Hagenbeek c. Pays
Bas, no.8348/78,8406/78, Déc. de la Commission 11octobre 1979, DR 18 s. 187 ;
Nazi rejimini övme ile ilgili Kühnen v. Germany, no.12194/86, Déc., DR 56 s, 213;
Yahudi soykırımının bayağılaştırılması Garaudy c. France, no.65831/01 [Déc] 24
juin 2003 ; ırkçı söylemle ilgili Müslümanlara karşı ırkçı söylemle ilgili Norwood
v. UK, no. 2813/03, 16. novembre 2004 ; Yahudi düşmanlığı ile ilgili Pavel Ivanov
v. Russia, 35222/04 [Déc], 20 February 2007 ; Kuzey Afrika kökenlilere karşı ırkçı
söylemle ilgili Seurot c. France, no.57383/00[Déc], 18 mai 2014.