Previous Page  404 / 437 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 404 / 437 Next Page
Page Background

TBB Dergisi 2016 (127)

Deniz AKÇAY

403

nün hangi gerekçelerle sınırlandırılabileceği konusunda klasikleşmiş

Handyside

kararında açıkça ifade özgürlüğünün sadece bilgilendirme

veya fikirlerin serbestçe dolaşımı açısından değil, ”...

Devleti ya da halkın

herhangi bir kesimini incitecek, korkutacak ya da kaygılandıracak

” ifadeler

açısından da AİHS’nin 10. maddesindeki güvencelerden yararlanacağı

kabul edilmiştir.

16

AİHS’nin 17. maddesinin uygulanmasında da Büyük Daire’nin

metodolojik bakımdan Daire’nin yaklaşımından ayrılmış olduğu gö-

rülmektedir: Daire, İsviçre Hükûmeti’nin, başvurunun 17. madde çer-

çevesinde kabul edilemez bulunması talebinde bulunmadığına işaret

ettikten

17

sonra başvuranın ifadelerinin nefret söylemi ve şiddete teş-

vik niteliğini taşımadığına dikkat çekerek

18

başvuranın ifade özgür-

lüğünden yararlanma hakkını kötüye kullanmamış olduğunu kabul

etmiş ve 17. maddeden kaynaklanabilecek bir gerekçe ile başvurunun

dayanaktan yoksun sayılamayacağı sonucuna varmıştır.

19

Diğer bir

deyişle, Daire, 17. maddedeki “hakkın kötüye kullanılması” kavramını

kendi inisiyatifiyle bir kabul edilebilirlik koşulu olarak değerlendirmiş

ve bu maddeyi “otonom”bir incelemeye tâbi tutmuştur.

20

Büyük Daire ise yeniden 17. maddeye atıfta bulunmakla birlikte,

başvuranın kullanmış olduğu ifadelerin nefret söylemi veya şidde-

ti tahrik edecek nitelikte olup olmadığı sorununun baştan çözümle-

nemeyeceğine işaret etmiş, bu problemin ifade özgürlüğüne yapılan

müdahalenin demokratik bir toplum açısından gerekli olup olmadığı

incelemesi ile kesiştiğini kabul ederek 17. madde incelemesini esasa

bağlamış

21

ve ancak 10. madde kapsamındaki ayrıntılı değerlendirme-

sini tamamladıktan sonra 17. madddenin uygulanmasına “mahal bu-

lunmadığına” karar vermiştir.

22

16

“.not only to “information” or “ideas” that are favourable received or regarded as

innofensive or as a matter of indifference, but also to those that offend, shock or

disturb the State or any sector of the population.” Handyside v. United Kingdom,

Application no. 549/72, judgment of 7 December 1976, par. 49

17

Perinçek 2013 kararı, par. 43

18

ibid. par. 52.

19

ibid. par.54, 55.

20

Louis -Marie Le Rouzic, Négationnisme, génocide et abus de droit, RDLF 2014,

chronique no.11

21

Perinçek, par. 115.

22

Perinçek, par.282:“Il s’ensuit également qu’il n’y a pas lieu d’appliquer l’article 17