Previous Page  407 / 437 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 407 / 437 Next Page
Page Background

AİHM’İn Perinçek Kararı: “Soykırım İnkârı”/İfade Özgürlüğü İkileminin Aşılabilirliği

406

Bu kriterle ilgili olarak, müdahil Türk Hükûmeti, İsviçre mahke-

melerinin soykırım anlayışlarının aslında 1915 olaylarının soykırım

oluşturup oluşturmadığı konusundaki bir değerlendirmesinin sonucu

değil, İsviçre toplumundaki bu konuda oluşan bir kanaate dayandığı

argümanını işlemiştir.

26

AİHMbu konuda, başvuranın, özellikle İsviçre Ulusal Konseyi’nin

(

Conseil national

) daha önce 1915 olaylarını soykırım olarak tanımış ol-

duğunu da dikkate alarak, ifadelerinin İCK’nın 261/4. maddesindeki

hüküm gereğince cezai sorumluluğuna yol açabileceğini öngörmüş

olmasının beklenebileceği varsayımıyla, kanunilik koşuluna uyulmuş

olduğunu kabul etmiştir.

27

Alman Yargıç Nussberger ise, karara eklenen kısmen karşı kısmen

açıklayıcı görüşünde, AİHS’nin ihlâl edildiği yolunda oy kullanmış

olduğunu vurguladıktan sonra, İCK’nın 261/4. maddesinin kaleme

alış şeklinin İsviçre mahkemelerinin hangi olayların soykırım sayılıp

sayılamayacağı konusunda yetkili olup olmadığının açık olmadığı-

nı savunmuştur. Yargıca göre, bu eksiklik nedeniyle bir uluslararası

mahkemenin kararı ya da ulusal ve uluslararası planda bilimsel veya

siyasal bakımdan oluşan bir görüş birliğine dayanacak durumda ol-

mayan İsviçre Federal Mahkemesi, tarihsel nitelikte genel bir “

consen-

sus

” gerekçesine atıfta bulunmakla yetinmek zorunda kalmıştır. Bu

şekilde Alman yargıç, sözkonusu İCK maddesinin cezai nitelikte bir

yaptırımı haklı gösterip gösteremeyeceği soru ve hatta kuşkusunu da

gündeme getirmiştir.

28

b) Müdahalenin Sözleşme’de Belirtilen Meşru Bir Amaca

Uygun Olması

AİHM, ifade özgürlüğüne getirilebilecek sınırlamanın meşru bir

amaca dayanıp dayanmadığını, AİHS’nin 10/2. maddesinde sayılan

meşru amaçlardan İsviçre Hükûmeti’nin savunmasında üzerinde dur-

duğu kamu düzeninin korunması ve başkalarının şöhret ve hakları-

nın korunması kıstasları açısından incelemiştir.

29

26

Perinçek, par. 129.

27

Perinçek, par. 138.

28

Perinçek, Opinion partiellement concordante et partiellement dissidente de la

juge Nussberger, s. 125.

29

Perinçek, par.143.