Dergi 129

118

Kanuni Temsilcilerin Amme Borçlarından Sorumluluğu: Kusurlu Sorumluluk...

ifadenin madde metninden çıkarılmış olmasıdır.

Diğer taraftan, bi-

zim de katıldığımız doktrindeki hakim görüşe göre ise, Vergi Usul

Kanunu’nun 10. maddesinde düzenlenen sorumluluk, kusur esasına

dayanmaktadır.

Zira Vergi Usul Kanunu’nun 10. maddesinin 2. fık-

rasında değişiklik öngören 3505 sayılı Kanun’un 2. maddesi,

“Yukarıda

yazılı olanların bu ödevleri yerine getirmemeleri yüzünden mükelleflerin veya

vergi sorumlularının varlığından tamamen veya kısmen alınmayan vergi ve

buna bağlı alacaklar, kanuni ödevleri yerine getirmeyenlerin varlıklarından

alınır.”

ifadesini değiştirmemiştir. Buradan da anlaşılacağı üzere kanu-

ni temsilcinin sorumluluğuna gidilebilmesi kanuni temsilcinin kusur-

olmasına şart olduğunu açıkça göstermektedir.

Bu durumda, 3505 sayılı Kanun değişikliği ile

“bu ödevleri kasıt ve

ihmalleriyle”

ifadesinin madde metninden çıkarılmasının sonucunun

ne olduğu sorusu sorulabilir. Bu değişikliğin, ispat hukuku açısından

sonuç doğurduğu doktrinde ileri sürülmektedir.

3505 sayılı Kanun

değişikliğinden önce kanuni temsilcinin sorumluluğuna gidilebilme-

si, vergi idaresinin, kanuni temsilcinin kusurunu yani kastını veya

ihmalini ispatlamasına bağlıydı. Bu değişiklik ile birlikte kanuni tem-

silci, kusurunun olmadığını kendisi kanıtlamak zorundadır; diğer bir

ifade ile ispat külfeti yer değiştirmiştir.

Burada, kanuni temsilci, ilgili

vergi borçlarının ödenmemesinde kusurlu olmadığını diğer bir ifade

ile kast, ihmal veya taksirinin olmadığını ispatlayarak sorumluluktan

kurtulma imkanına sahiptir.

Diğer yandan, kanuni temsilcilerin sorumluluğunu öngören 213

sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mehazı Alman Vergi Usul Kanunu’nun

Tuğrul Özsüt, (1989), 3505 sayılı Kanun ile Vergi Usul Kanununda Yapılan Deği-

şiklikler,

Vergi Dünyası,

Sayı 90, İstanbul, s. 37-38.

İrfan Barlas, Anonim ve Limited Ortaklıklarda Kanuni Temsilcilerin Vergisel So-

rumluluğu, Vedat Kitapçılık, İstanbul, s. 55-56; Candan, Açıklamalı AATUHK, s.

186; Karakoç, Genel Vergi Hukuku, s. 220; Nihal Saban, a.g.e., s. 88; Osman Saraç,

(2000), Amme Alacağının Korunması ve Vergisel Sorumluluk, Yaklaşım, Sayı 89,

s. 197.

Kusur, hukuka uygun olmayan, hukuk düzeninin kınadığı bir irade veya irade

noksanıdır. Hukuka aykırı sonucu isteyen veya hukuka aykırı sonucu önlemek

için gerekli iradeyi göstermeyen kişi kusurludur. Safa Reisoğlu, a.g.e., s.171.

İrfan Barlass, a.g.e., s. 61.

Yılmaz Özbalcı, (2003), Vergi Usul Kanunu Yorum ve Açıklamaları, Oluş Yayıncı-

lık, İstanbul, s. 136-144.

Danıştay VDGKK 1994/239E. 1995/117K. 31.3.1995, 10.12.2015 tarihinde www.

kazanci.com

adresinden erişilmiştir.