

TBB Dergisi 2011 (96)
Sançar Sefer SÜER
81
ANAP’ın özellikle belirli bir ideoloji ile kendisini kısıtlamaması
sonucunda geniş bir seçmen tabanına hitap ettiği, bu nitelikleriyle
catch-all partilerin ülkemizdeki tipik örneği olduğu söylenebilir. Ör-
gütsel bakımdan da, özellikle ilk genel başkan Turgut Özal öneminde,
parti liderliğinin ve liderin karizmasının ön plana çıktığı görülmekte-
dir. Nitekim, Özal’ın özellikle medyanın kullanımına önem verdiği,
örneğin,
“İcraatın İçinden”
programları ile liderin kamuoyundaki gö-
rünürlüğünün arttığı, buna karşılık kitle partilerindeki üye tabanının
yönetim ve seçim kampanyalarındaki ağırlığının görülmediğini dü-
şünmekteyim.
AKP ise, öğretide, genellikle catch-all parti olarak nitelendiril-
mektedir. Özbudun’a göre, AKP, kırsal ve kentsel bölgelerden yükse-
len muhafazakar burjuvazi ile büyük kentlerin yoksul kesimlerinden
oy alan tipik bir
“herkesi kucaklayan”
(catch-all) partidir
91
. Kalaycıoğlu
tarafından, AKP’nin, merkez ve sağ ideolojilerin hepsini kapsamak-
la övündüğü ve Türk parti sisteminin yeni merkezini oluşturduğu-
nu sıklıkla ifade ettiği belirtilmekte, AKP,
“catch-all”
bir parti olarak
tanımlanmaktadır. Nitekim, catch-all partilerin temel özelliklerinden
olan, seçmenlerin, ideolojik tercihlerden değil, pragmatik hata ekono-
mik/maddi menfaatleri nedeniyle AKP ve ANAP’a yöneldiği belirtil-
mektedir
92
. AKP seçmeninin partiye yönelik algısı da, catch-all imajını
kuvvetlendirmektedir. AKP seçmeni, AKP’yi ılımlı merkez sağ, din-
dar fakat ılımlı laik bir parti olarak görmektedir. Parti, ılımlı Kemalist,
hafifçe İslamcı, ılımlı Türk milliyetçisi, biraz da Kürt milliyetçisi, ge-
nel olarak demokratik görülmektedir
93
.
Bir diğer görüşe göre, AKP, örgütsel gelişme bakımından kitle
partisine en yakın parti olarak değerlendirilmektedir
94
.
91
ÖZBUDUN, Zaman, 17.08.2007.
92
KALAYCIOĞLU, s.299.
93
GUIDA, M./TUNA, T.,
“Centre-Periphery Divide as a Key to Understand Electoral
Choices in Istanbul”
,
European Journal of Economic and Political Studies
, 2009, Vol. 2,
No.2, s.138
(http://ejeps.fatih.edu.tr/docs/articles/25.pdfadresinden 20.02.2011
tarihinde ulaşılmıştır).
94
USUL, Ali Resul,
“Ergun Özbudun’un Türk Siyaset Bilimine Katkılarının
Değerlendirilmesi”
,
Özbudun’a Armağan Cilt I: Siyaset Bilimi
, Yetkin Yayınları,
Ankara 2008, s.11.